Het leven is een groot wonder, dat ons iedere keer weer verbaast en verbijstert. Soms maakt het ons wanhopig en verdrietig en dan weer gelukkig en blij. Als we zien dat mensen door honger omkomen of oorlog voeren en er zoveel levens worden vernietigd zijn we diep geraakt. Maar ook de onverwachte en moedige hulp die mensen ook kenmerkt houdt ons bezig. Natuurrampen kunnen ons uit het evenwicht brengen in hun heftigheid en meedogenloosheid. Wij, jij en ik, zijn een moment in de tijd. Wij vormen een lange ketting van generaties. Verleden, hier en nu, toekomst. Eindeloos en nauwelijks te bevatten.

Is het goed dat jij en ik er zijn. Dat is geen vanzelfsprekendheid. Wat doen we met de tijd die ons gegeven is. We geloven dat alle leven uit één oorsprong voortkomt. De bron waaruit alles ontstaan is, die in de kern ook in mensen werkzaam is. Zij verbindt ons met de totale schepping. We zien mensen niet als gelijk wel als gelijkwaardig en zoeken naar wat ons verbindt in plaats van wat ons scheidt. Dat wordt zichtbaar in ons denken en handelen. We willen in liefde werken aan een menswaardige wereld. En dat betreft de hele schepping, mens en dier. Flora en fauna, hemel en aarde.

God. De bron van alles wat is en wordt. Wanneer we God duiden, doen we dat zorgvuldig om een naam te geven aan dat wat ons overstijgt maar wezenlijk onzegbaar is. Zo creëren we ruimte voor het onzegbare.

Het Apostolisch Genootschap in Den Helder is een betrokken en gastvrije gemeenschap. Betrokken op elkaar en de wereld. Vanuit ons religieus bewustzijn voelen wij ons medeverantwoordelijk. Onze wekelijkse erediensten vormen daarvoor een bron van inspiratie.

Wij richten ons op een open dialoog met onze omgeving. Ons gebouw stellen wij graag open voor activiteiten waar de samenleving mooier van wordt.

Wat bezielt ons? Om te doen wat we doen, voor de wereld, de ander of onszelf? Iedereen heeft een verhaal: link..............