De lezing over de kracht van schoonheid was boeiend en inspirerend. Filosoof en opiniemaker Hein van Dongen nam het publiek mee in de ervaring dat schoonheid je onverwachts kan raken, of het nu in een schilderij, een muziekstuk of een prachtig landschap is.

Hij benadrukte hoe schoonheid, van oudsher door religies gebruikt, ook in onze moderne tijd van ontkerkelijking een middel kan zijn om verbondenheid te ervaren met elkaar, de natuur en de wereld. Van Dongen liet zien dat een verandering in perspectief, een 'anders kijken', vaak al genoeg is om de schoonheid om ons heen te ontdekken en erdoor geraakt te worden.

Hij legde uit dat de ervaring van schoonheid een interactie is, een wisselwerking tussen onszelf en iets buiten ons. "We worden betoverd," zei hij, "en in die betovering ondergaan we een transformatie. Maar ook de objecten van onze aandacht veranderen; ze verliezen hun schijnbaar afgesloten aard en lijken tot leven te komen." Van Dongen citeerde een gedachte die hem had getroffen: '"Aandacht geeft bezieling.'" En hij haalde de woorden van bioloog Arjen Mulder aan: '"Het tegenovergestelde van schoonheid is niet lelijkheid, maar onverschilligheid.'"

Hij gaf inzichten in hoe we met een frisse blik naar de alledaagse dingen kunnen kijken en ons daardoor kunnen laten raken.